SCHOONHEID

Ik zie mezelf nog niet als een maker van schoonheid, ik zie mezelf meer als iemand opzoek naar schoonheid. Tekenen, schilderen, dansen, pianospelen, lezen, kijken, praten, discussiëren, eten, slapen, dromen… Ik oefen en ik zoek, oefen en zoek, oefen en zoek en denk: Is schoonheid een plezier? Een warm gevoel? Iets wat makkelijk te verwerken is en daarom fijn? Een herinnering? Een herkenning? Of juist niet?

Toch stel ik mezelf steeds die vraag: Wat heeft het voor zin? Wat heeft de rest van de wereld eraan dat ik iets moois maak of een standpunt inneem? Schoonheid lijkt zo nutteloos. Een bakker heeft een functie in deze wereld, net als een politieagent of een ICT-er. Ik ren maar wat rond, zonder iets bij te dragen, maar ik ren wel heel hard, met hele grote stappen. Ik weet alleen niet waar naartoe. Ik leef in het grote NIETS, een groot diep heelal met heel veel mooie sterren.